Wolontariat w szkole – lekcja empatii i odpowiedzialności
Od wielu lat jestem nauczycielką w Szkole Podstawowej. Obserwuję, jak zmienia się podejście dzieci oraz rodziców, a także samych placówek wychowawczych na temat działań społecznych, takich, jak wolontariat.
Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że w szkole WOLONTARIAT, to coś znacznie więcej niż tylko pomoc innym – to sposób na kształtowanie w dzieciach postaw prospołecznych, empatii i odpowiedzialności. W dzisiejszych czasach, gdy świat zdaje się być zdominowany przez pośpiech, technologię i materializm, wolontariat może być doskonałym narzędziem wychowawczym, które pomaga dzieciom wyjść poza swój mały świat i zauważyć potrzeby innych.
Dzieci z natury rodzą się z silnym poczuciem własnych potrzeb, co jest zupełnie naturalne. Skupienie na sobie to cecha charakterystyczna wczesnych etapów rozwoju, jednak to właśnie poprzez odpowiednie wychowanie i doświadczenia, takie jak wolontariat, można wykształcić w nich postawy prospołeczne. To proces, który zaczyna się od małych kroków – prostych czynności, które pokazują, jak wiele radości można czerpać z pomagania innym.
W szkole często obserwuję, jak dzieci zaangażowane w różne formy wolontariatu stają się bardziej wrażliwe na potrzeby innych, współpracują, a przy tym nawiązują silne więzi z rówieśnikami. Wspólne działanie dla wyższego celu sprzyja budowaniu relacji opartych na wzajemnym zrozumieniu, wsparciu i empatii. Taka współpraca tworzy wspólnotę, w której każdy czuje się ważny i potrzebny.
Bezinteresowna pomoc daje dzieciom mnóstwo radości i satysfakcji. Widok uśmiechu na twarzy osoby, której się pomogło, świadomość, że dzięki ich działaniom świat staje się choć odrobinę lepszy, to coś, co trudno porównać z innymi doświadczeniami. Wspólne działania w grupie często przynoszą efekty bardziej widoczne i spektakularne, co dodatkowo motywuje młodych wolontariuszy. Dzieci, które uczestniczą w wolontariacie, uczą się, że prawdziwe szczęście pochodzi z dawania, a nie z brania. To lekcja, która może im towarzyszyć przez całe życie, sprawiając, że staną się osobami empatycznymi i wrażliwymi na potrzeby innych.
Wolontariat nie zawsze musi polegać na wielkich działaniach. Często to drobne gesty mają największe znaczenie. Przykładem może być pomoc osobom starszym – robienie zakupów, czytanie książek osobom, które coraz słabiej widzą, czy po prostu towarzyszenie im w codziennych rozmowach. Te niewielkie z pozoru działania potrafią przynieść ogromną ulgę i radość potrzebującym.
Innym rodzajem wolontariatu jest dbanie o swoje otoczenie. Akcje takie jak „Sprzątanie świata” nie tylko uczą dzieci odpowiedzialności za środowisko, ale także sprawiają im mnóstwo radości. Często obserwuję, jak moi najmłodsi uczniowie z entuzjazmem rywalizują, kto zbierze najwięcej śmieci. Dla dzieci to świetna gra terenowa, niczym gra w podchody, a jednocześnie widzą, że mają wpływ na swoje otoczenie.
Jednym z moich ulubionych przykładów wolontariatu w szkole jest nasz szkolny zielnik, który założyliśmy wspólnie z uczniami i ich rodzicami. W skrzyniach posialiśmy nasiona różnych kwiatów, a teraz z okien klasy obserwujemy, jak rosną i kwitną. Dzieci dbają o te rośliny – pielą, podlewają, a jednocześnie uczą się odpowiedzialności. Widok zachwyconych dzieci, podziwiających piękne kwiaty jest bezcenny. To pokazuje, jak małe, codzienne działania mogą przynieść wiele radości, zarówno dzieciom, jak i dorosłym.
Wolontariat w szkole to niezwykle cenne doświadczenie, które nie tylko pomaga potrzebującym, ale również rozwija dzieci emocjonalnie i społecznie. Uczy ich, że w życiu liczy się nie tylko sukces osobisty, ale także troska o innych. Dzieci stają się wrażliwsze, empatyczne, odpowiedzialne i, co najważniejsze, szczęśliwe, bo jak mówi przysłowie – „radość dzielona, to radość podwójna”.
Wprowadzenie dzieci w świat wolontariatu to inwestycja w ich przyszłość jako świadomych, odpowiedzialnych obywateli, którzy będą budować lepsze społeczeństwo. Wolontariat to nie tylko pomoc innym – to również rozwój siebie i odkrywanie prawdziwej radości płynącej z czynienia dobra. Jestem dumna, że sama należę do grupy Wolontariuszy i mogę być przykładem dla „moich dzieci”.
Joanna G.
Projekt „Wolontariat moją marką!” został sfinansowany ze środków Narodowego Instytutu Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Korpusu Solidarności - Rządowego Programu Wspierania i Rozwoju Wolontariatu Systematycznego na lata 2018-2030.
