Podsumowanie projektu „No i cóż, że wiek!” nie odbyło się jak co roku, podczas jednej wielkiej Gali – na to nie pozwalały obostrzenia sanitarne. W dniach 8 i 10 grudnia odbyły się natomiast małe spotkania – podsumowujące całoroczne działania seniorów z Aleksandrowa i Frampola. Przy zachowaniu reżimu sanitarnego, w małych grupach uczestnicy opowiadali o inicjatywach, korzyściach dla społeczności, współpracy z władzami, rozwiązanych problemach i sukcesach własnych działań. Wymieniali się doświadczeniami na temat tego co udało się zrealizować, nauczyć, a co w związku z pandemią trzeba było zmienić lub inaczej zaplanować.
Za seniorami wiele godzin szkoleń i warsztatów, wizyt studyjnych, działań w spotkaniach konsultacyjnych, współtworzenia kampanii społecznej, a co najważniejsze realizacji inicjatyw.
Jak mówią sami uczestnicy: „takie inicjatywy mają wartość samą w sobie: integrują seniorów ze społecznością i samych seniorów między sobą. Człowiek czuje się potrzebny i wie, ze może zrobić wiele rzeczy dla innych, którzy już nie mogą”.
Wniosek jest jednoznaczny: wiek nie musi być żadną przeszkodą w byciu aktywnym i zaangażowanym, ten kto chce może się rozwijać na wiele sposobów. Osoby starsze to osoby nadal aktywne, działające na rzecz własnego rozwoju i na rzecz rozwoju środowiska, w którym żyją – udowodnili to seniorzy z projektu „No i cóż, że wiek!”.
Oby energia i aktywność ludzi w każdym wieku nie zmalała i była co najmniej taka, jak bohaterów naszego projektu.
Projekt „No i cóż, że wiek!” jest współfinansowany ze środków otrzymanych od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w ramach Rządowego Programu na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2014-2020.
