Mam na imię Agata, mam 15 lat. Bardzo chętnie podzielę się swoją historią o tym, jak stałam się wolontariuszem.
Przypadkowe spotkanie, spontaniczne działanie, a w ostateczności to, co dla mnie tak wiele z perspektywy czasu znaczy, czyli bezinteresowna pomoc drugiej osobie.
Swoją przygodę z wolontariatem rozpoczęłam ponad 2 lata temu. Wcześniej, rzecz jasna udzielałam się w akcjach prowadzonych zwykle na terenie szkoły, do której uczęszczałam. Odkąd pamiętam, chętnie pomagam innym, nie potrafię być obojętna na potrzeby drugiej osoby, czy też zwierząt, a zwłaszcza tego, co otacza mnie na co dzień, czyli piękna przyrody. Jestem osobą pełną empatii, lubiącą przebywać z innymi, często spontaniczną i nigdy się niepoddającą.
Wszystko zaczęło się zwyczajnie. Pewnego dnia w szkole dowiedziałam się, że w mojej miejscowości realizowany jest projekt przez Fundację Bliżej Pasji i Biłgorajski Eko Challenge. Nie wiedząc nawet, czego konkretnie będzie on dotyczył, bardzo chętnie poszłam na pierwsze spotkanie organizacyjne. To właśnie tam poznałam panią Anię, którą od razu polubiłam i z uwagą słuchałam wszystkiego, o czym mówiła. Wtedy też poznałam pana Piotra, który również uczestniczył w tych spotkaniach. Urzekła mnie praca i działania, o których wtedy słyszałam. W mojej głowie od razu pojawiła się myśl, „że ja też tak chcę…”.
Jako jedną z pierwszych inicjatyw było sprzątanie najbliższej okolicy. Wtedy to pierwszy raz wystąpiłam jako wolontariusz. Podczas jednego ze spotkań w ramach projektu mieliśmy wymyśleć hasło związane z ekologią. W nagrodę miało być ono umieszczone na torbach wielokrotnego użytku.
Dzięki licznym głosom oddawanym na moje hasło stałam się zwyciężczynią.
Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że dzięki wspólnej pracy, moim staraniom, znajomym i osobom, których często też nie znamy jesteśmy w stanie osiągnąć bardzo dużo. Jest to bardzo motywujące i daje siłę do dalszej pracy. Dzięki tej wygranej poznałam lepiej Fundację Bliżej Pasji, osoby tam pracujące i działające, jako wolontariusze. Razem z nimi i dzięki nim miałam okazję aktywnie uczestniczyć w różnych akcjach, motywować się do dalszej pracy, otaczać wsparciem osoby, które tego potrzebują. Początkowo nie zdawałam sobie sprawy z tego, że takie, często drobne gesty dają radość innym, a mi motywację do dalszych działań.
Oprócz wolontariatu w Fundacji, jestem również wolontariuszem w szkole, do której obecnie uczęszczam. Razem z moimi znajomymi prężnie działamy w niesienie pomocy dzieciom z pieczy zastępczej, czy też wspieramy liczne akcję prowadzone na terenie miasta.
Cieszę się, że jestem wolontariuszem. Uważam, że jest to piękne świadectwo jakie może dać każdy człowiek niezależnie od wieku, czy zajmowanego stanowiska. Wiem, że moi rodzice są ze mnie dumni. Mam nadzieję, że dzięki swojej pracy i zaangażowaniu oraz otwartości uda mi się zachęcić inne osoby do tak pięknej i istotnej pracy jaką jest wolontariat.
Projekt „Wolontariat moją marką!” został sfinansowany ze środków Narodowego Instytutu Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Korpusu Solidarności - Rządowego Programu Wspierania i Rozwoju Wolontariatu Systematycznego na lata 2018-2030.
